Marble Mountain

Marble Mountain

Vanochtend iets later op en geen kater. Ontbeten en onze chauffeur was er weer netjes op tijd. We stapte in, hij keek ons aan..... first koffie? Yep! Daarna door naar Marble Mountain. Eerste deel met de lift, je kon lopen 146 treden maar met de hitte en onze longen wilde we ons sparen voor het 2de gedeelte 136 treden. Op een gegeven moment kwamen we bij een grot aan. Wij naar binnen. Zegt een gids beautiful view up there. Via een smalle doorgang omhoog klimmen. Met smalle stukken en hoge opstappen. Halverwege "shit, ...ik heb echt pijn aan mijn buik"Rod "Goed getimed schatje" Hij zag alweer allerlei beelden voor zich.... en ja hoor.... Ik kon het echt niet houden...Op de top was het rustig en ben ik ouderwets de bosjes ingedoken....Rod op de uitkijk.... "OMG! dat ik dat allemaal met jou moet meemaken...." HAHAHA! Zo buikpijn weg..... nu via dezelfde weg weer terug. Ik snap wel dat het rustig was boven. Naar boven was al een hele onderneming met ongelijke stappen, naar beneden was helemaal met gevaar voor eigen leven. Een been af en toe in mijn nek. Als je nagaat dat ik op mijn paard stap met een krukje vond ik mezelf nog vrij lening op dat moment. Ondanks het gesteun en gekraak Zo groot waren de afstappen. Rod met z'n lange benen ging het een stuk makkelijker af, dus hij stond me heel lief op te vangen.. just in case. Goed beneden gekomen, maar de volgende trap naar beneden voelde mijn benen als die van Nelli Cooman tijdens haar sprintperiode, zo strak. Om kramp te voorkomen maar even wat rek en strek oefeningen gedaan... op advies van de chef!Op zoek naar de watervallen, die stonden heel mooi op de plattegrond. We werden de verkeerde kant op gestuurd door een vrouwtje bij een kraam. We kwamen daardoor wel bij een mooie grot met Boeddha beeld. Weer terug een gids gevraagd "I don't know" Wij waren trouwens niet de enige die opzoek waren, er liepen nog een paar Nederlandse bezoekers rond. Ze begrijpen het volgens ons niet. volgende gids zei echt heel duidelijk... "No, no waterfall here" Ook raar. Maar idd geen waterval te vinden, jammer. Onze landgenoten nog een fijne reis gewenst en ieder maar weer zijn eigen weg gegaan. Op naarde volgende stop. Monkey Mountain. Ons gevoel zei een park waar je kon wandelen langs de kust en in het bos. Nope.... een weg langs de kustlijn, idd heel mooi maar daar zouden normaal gesproken apen zitten. Where are the monkeys... zei Quan de hele tijd in zichzelf... no monkey, that is strange..... wij hoorden van hem dat er normaal heel veel apen zaten. Dus hij vond het heel vervelend voor ons. Maar wij vonden het uitzicht op zich al fantastisch. Ik hoorde het af en toe rommelen en vroeg gaat het regenen. No no, no rain today. Ok... ik zei tegen Rod ik denk dat de apen wegblijven omdat er onweer aankomt. Op de terugweg bij de lady boeddha gestopt. Heel groot mooi beeld en een waanzinnig uitzicht op de stad, maar heel veel mensen.....Het ging steeds meer rommelen. Ik ben klaar. Ik ook! Terug de auto in. Weet je zeker dat het niet gaat regenen. No rain today zei hij weer. Terug in het hotel, zullen we eerst even iets lunchen en dan naar het strand gaan. We hadden het strand onderweg gezien en zag er leuk uit. Ja, goed idee:) Lekker aan de lunch, zagen we dat het heel hard begon te waaien en de mensen waren ineens heel druk in de weer. Rod op zijn Accu weather kijken "hmmmm geen regen he." Kijk er komt storm aan.... misschien een idee om terug te lopen naar het hotel. Was maar 3 min lopen en iedereen was alle parasols en alles wat los stond binnen aan het zetten. Eenmaal op de kamer de gordijnen wagenwijd open gezet, want met zo'n uitzicht wilden we dat toch wel zien.... na 5 min brak het echt los. Maar een echte storm bleef uit.Gelukkig! Lekker relaxen op de kamer is ook fijn :)... Tegen de tijd dat we weer aan eten gingen denken was het alweer droog. Weer over de brug gelopen en bij Cabaña heerlijk gegeten.... hahaha! Na gisteren gingen we voor zekerheid.

We gingen ook weer een koffie halen bij Highland. We kwamen binnen staat de dame al te lachen "Hello" ik "Hello, 2 cappuccino...." en ze stond al te knikken "with extra shot" ik "Aaahh you remember" knap want het is er rete druk. Om me heen kijkend realiseer ik mij dat wij waarschijnlijk de enige idioten waren die hot cappuccino bestelde. Hihi iedereen had koude koffie/thee en nog andere koude Drankjes..... was natuurlijk buiten ook 30 ° maar wij snakken af en toe naar een goede bak koffie. Jullie weten wel waar we op de terugweg naar het hotel weer bleven hangen, lalala!!.... volgende ochtend konden we uitslapen. Quan kwam ons pas om 12 uur halen. Het ontbijt in dit hotel was waardeloos. Rod liep te grommen. Het was tot half 10, toen wij om 9 uur aankwamen waren ze al aan het opruimen en stond er bijna niets meer. Rod "is this all?"... grommm grommm...de dame van het buffet "Sir, breakfast is till 9:30 " " Yes, but we still have 35 min left and everything is already gone" hij was er alweer helemaal klaar mee."

De dame van het buffet kwam snel naar mij toe. "We have watermelon, you want." "Yes, please"..."You like egg?..." "no, it's fine".. ik zei, kom we gaan een goeie bak koffie scoren.. daarna toch op zoek naar fruit. Nog lastig, alleen maar sapjes. Nog een stukje verder lopen komen we bij een grote overdekte markt met een hele hoop fruit... iemand naast mij begon te glunderen, hahaha! Terug in op de kamer nog even een afterontbijt gedaan. Quan was er weer prima op tijd om ons naar Hoi An te brengen. Volgende stop, 40 min rijden. Leuk hotel dichtbij het strand. Deze keer bewust voor een paar stranddagen gekozen. Ook weer eens lekker!! Mooie kamer met balkon. Een douche en een bad met een douche. We konden synchroon douchen. In ieder geval lekker snel klaar. We hebben snel onze zwemspullen aangetrokken en naar het strand gegaan. Heerlijk! Via het hotel kregen we stoelen en konden de douche gebruiken van 1 van de strandtenten. Soort privé strand....maar dan anders. Drankjes besteld.... er was vast wel ergens een 5 in de klok.....en een lunch besteld. Ondertussen zagen de strandven(s)ters hun kans. Eerst de ene. Ik zei nog nee! Maar zag al dat Rod er eens goed voor ging zitten.... Zucht.... tig armbandjes verder de dame (ze heette Beee) was heel blij! En we waren zo leuk!... ik zei toen ze weg was ze heeft ons gewoon een oor aangenaaid... horen we "Yes, it's my turn" "my friend said you are very nice".....ja, zal best!...

Ze had wel leuke spulletjes bij zich. "I am also nice..see I have dimples..."Hahaha! Ze had idd schattige kuiltjes in haar wangen en met humor heb je ons zo in je zak. Dus ook bij haar (ze heette Miso) hebben we uiteindelijk spulletjes gekocht. Tussen het verkopen door werden we namelijk weggeroepen om op het terras te komen eten. Heerlijk was het! Na het eten de koop afgerond en niet veel later zijn we naar de kamer gegaan. 's-avonds de stad in om te gaan eten. Het regende vrij hard, maar gewapend met paraplu lieten we ons in de buurt van een eettentje afzetten. Het begon steeds harder te regenen. Lekker knus onder een veel te kleine paraplu lopend met tot bijna onze kuiten in het water kwamen er aan bij het restaurant. Hahaha! Het begon flink te bliksemen en rommelen. Na het eten nog maar even blijven hangen, het stopte niet....Koffie? Ja, is goed. Is maar 200 mtr lopen. Ok... 1 mtr of 200 mtr maakt niet uit. Nat werd je sowieso. Hihi! Zullen we naar het hotel gaan? Even kijken voor een Grab (zelfde als uber) dit is geen pick up zone die we moeten een stukje lopen (regen was ietsje minder geworden....ietsje) wij lopen... ohhh jeee, we kwamen weer een bar tegen met live muziek deze keer. Er zaten maar 7 mensen met ons erbij.Zanger "Were you from,".... Nederland.... ohh I know 1 song, from Bløf...he wat? Oh bløf...whaahaha. Hij zong Zoutelande... nou ja, iets wat er op leek... wij de tekst er maar bij pakken op de telefoon en heel hard mee zitten blèren... Het was nog lang gezellig!