Bryce Canyon en Zion National Park

Bryce Canyon en Zion
Aangekomen in Bryce, leuke campground vlakbij het park met shuttle voor de deur. Alles instaleren, was nog vroeg dus met de shuttle een paar mooie uitkijkspots bekijken. Ook weer WAUW...had ik dat al gezegd deze vakantie!!! Mooie puntige rode rotsen. Het leken wel schaakstukken zoals Rod dat zo mooi zei! Jammer genoeg werden we gestalkt door een groep luidruchtige Koreanen (lees idioten) die op de meest gevaarlijke plekken gingen staan. Wat we ook deden wij raakten ze niet kwijt..... ieder shuttle dachten wij nu zijn we ze kwijt.... kwamen ze weer gillend aanrennen hahahaha! Wij werden er een beetje melig van, Hahaha! Ahhh, zei Rod ze zijn ook op vakantie.... ik gaf hem alleen maar "the evil eye"......
‘s-avonds heeft Rod weer heerlijk gekookt "kip uit de oven" waardoor de camper lekker lang warm bleef. Er werd ons aangeraden ‘s-nachts de waterslang af te koppelen.....dan weet je het wel... brrrr. De volgende dag had ik weer verschillende wandelingen op de planning.....Rod zei bij 1tje heel stellig nee! En gelukkig maar, want op 2455m werd vooral ik al snel afgestraft....We houden het er bij 1 van ongeveer 10 km... zoals ik al zei hoogte en ik gaan niet samen. Maar wat was het mooi, echt geweldig. Nog even lunchen met een waanzinnig uitzicht!!! Op een gegeven moment zegt Rod " als ik nu een Cowboy was zou ik zeggen dat er paarden in de buurt zijn, ik ruik het gewoon"... ik rook natuurlijk weer helemaal niets. We moesten een bocht om en je raad het al! Staan zo'n 40 paarden heel rustig te wachten om te vertrekken! HAHAHAHAHA! Dat voldane gezicht ook!!!
Terug in de camper lekker relaxed gedaan en later even naar de winkeltjes. Hadden we gisteren gezien heel leuk in cowboy stijl....... we're closed for the season, back open in March......... *#$^%# terug naar de camper, maar eerst op zoek naar koffie, beeehhh, smaakte naar chocomel....
Morgen Zion, ben benieuwd Rod heeft het al de hele tijd over ergens waar we in water kunnen lopen. Dat blijkt hier te zijn... vanaf hier gaat Rod even verder…Vandaag stond de rit naar Zion op de planning dat was ongeveer 3 uren rijden. Wij reden over de US highway 89. Deze route was zo mooi dat wij een echte indian summer beleefden. Jammer genoeg konden we door de vele bochten en smalle doorgangen niet veilig stoppen voor foto's. Eenmaal aangekomen zagen wij een kudde bizons op een weiland liggen. Dus Abs zei gelijk....remmen voor foto's. Kwam goed uit want ik kon even de benen strekken. Na ongeveer 15 km door natuurgebied te hebben gereden kwamen we bij de ingang waar de rangers van het park zaten. Hier moest je 15 dollar betalen. Dit was nodig voor een escorte door een lange maar vooral donkere tunnel met bochten. Het verkeer aan de andere kant werd stil gezet zodat grote voertuigen in het midden van de smalle tunnel konden rijden. Waaauw wat een enorme rotspartijen waar je langs moest rijden. Ik vond Zion nu al schitterend. Eenmaal op de campgrond aangekomen hebben wij de camper geparkeerd en aten we snel een zelfgemaakte tonijn salade. Daarna gingen wij gauw met de shuttle bus naar het eindpunt. Dit lag op ongeveer 1750 meter hoogte. Vanaf hier konden we beginnen aan een wandeling naar the Narrows. Ik had thuis namelijk gelezen dat je in het water een waanzinnige wandeling kon maken. Hiervoor kon je speciale waterdichte schoenen en stokken huren om dit tochtje te doen. Eigenwijs dat we zijn trokken we onze outdoor sandalen aan en gingen we zonder stokken naar boven. We waren niet de enige want we moesten 3 bussen met aanhangers afwachten voordat we mee konden. Onderweg werden we getrakteerd op de mooie omgeving en uiteraard ook de praatjes van de Amerikanen die ook gingen wandelen. Zo vertelde een vrouw dat ze deze tocht in februari had gelopen en dat het......really amazing was. You must have good shoes because it's like wet bowlingballs.......dit vertelde ze niet aan ons maar zag kennelijk dat wij sandalen aan hadden. Het moedigde erg aan....maar niet heus. Eenmaal aangekomen begonnen we met een simpele wandeling waarna je automatisch bij de rivier aankwam. The Narrows is een rivier die steeds smaller wordt en de bergwanden steeds steiler en dichter bij elkaar kwamen. WHAAAAAAAAUW. Je kunt zelf bepalen hoever je doorloopt. Het water was ongeveer 5 graden Celsius dus wij voelden onze voeten niet meer....misschien was het toch een goed idee om waterdichte schoenen te dragen whahahaha.....te laat dus nu gewoon bikkelen. Ik moet zeggen dat ging ons erg goed af. Na een halve kilometer en wat foto's besloten we weer terug te lopen. We hadden (lees ik) even tijd nodig om onze voeten weer te voelen. Ik liep gevoelsmatig op een matras ofzo. Hadden we al gezegd dat het WHAAAAAAAUW was:-) Oja de foto's zijn van de telefoon omdat we toch bang waren dat de camera's misschien nat zouden worden......maar Samsung zijn oke! De nacht is lang warm gebleven maar halverwege kwamen de dekens toch weer één voor één tevoorschijn omdat het flink afkoelde. De volgende dag gingen we na het ontbijt weer op pad voor een gecombineerde wandeling van diverse paden. Het werd toch weer zo'n 10 kilometer met veel klimmen en dalen. Ter afkoeling hebben we lekker langs een rivier met de voeten en kuiten in het water gezeten. Wist je dat op een campground zo donker is dat het handig is als je een hoofdlampje of een zaklampje bij je hebt? Dit vooral op de National parken. Zion Rocks....en op naar de volgende avontuur.
Groetjes Rod