Kings Canyon and Uluru ( The Red Centre)

Alice Springs
Ok even een paar feiten
0pstaan Sydney half 5.....
Vlucht 7.20
Dat je gratis kon eten in The Red Centre...... je hoeft je mond maar open te doen en de vliegen gaan graag naar binnen,Yak! Thanx to Wim en Isa voor de hoofdvliegennetjes(of zoiets) echt heel hard nodig!!!
Auto ophalen.....links korte bocht, rechts grote bocht en links op de rotonde...... en dat na vroeg opstaan! Maar mijn hubbie deed dat perfect!:-) ik stuurde hem soms de verkeerde kant op :-O maar hij was in topvorm :-P hij zei heel cool ' nee hoor, ik moet die kant op' ;-)
Vervolgens in 2 dagen 1350km gereden, 3uur in de verzengende hitte gelopen door de bergen van Kings Canyon, zonsondergang en opgang gezien bij Uluru en nog een uur gewandeld bij Kata Tjuta.
En de laatste nacht een aboriginal bonkend aan je schuifpui ......... ps. wisten jullie dat Rod een mes bij zich heeft om mij te beschermen:-D.....
Maar ik loop op de feiten vooruit, eerst beginnen bij het begin.

De vlucht verliep prima. Volle vlucht en dat zo vroeg in de ochtend, bleek dat er maar 1 ging op zaterdag....ik blij dat ik altijd vroeg ben met dat soort dingen te boeken!
In Alice Springs aangekomen stond onze huur auto klaar. Ok links rijden, al eerder gedaan in Nieuw Zeeland, Kaapstad en Schotland, maar toch.....
Even nadenken maar Rod had het snel onder de knie. Hotel was makkelijk te vinden, we hadden een soort van motelkamer. Auto lekker voor de deur en een schuifpui met tafel en stoeltjes voor de deur......lekker buiten zitten met 40° HAHAHA!
Lekker relaxed gedaan, wasje gedraaid, supermarkt geweest, en toch nog voor onze schuifpui gezeten. Leuk restaurantje uitgezocht.....dacht ik..... 'Todds Tavern' oudste kroeg van Alice Springs.
HAHAHA! We wisten niet waar het was, dus maar even aan de politie vragen die net voorbij kwam.
'Why would you go to Todds' ........uhh to eat? Hun antwoord..... Daar wil je echt niet zijn, later op de avond is daar altijd bonje en de Aboriginals stelen het eten van je bord :-O..... ok??? Waar dan? Bojangles.
Nou moet ik zeggen dat het ons al was opgevallen dat er erg veel Aboriginals ronddwaalden en liepen te schreeuwen naar elkaar. In deze plaats was dat opvallend, maar we waren al gewaarschuwd door ons allerknapste buurmeisje, hé Aal....
Bojangles was een soort saloon waar de barkrukken van oude westernzadels gemaakt waren, heel cool!
Wij eten bestellen, O lekker ze hebben spare ribs en lam......OMG..... ipv ribs kreeg ik een heel varken op mijn bord en Rod kreeg lamsdijen, we voelden ons net Neanderthalers. Ik had meteen geen trek meer, HAHAHA!
De volgende dag moesten we er om 5uur weer uit zodat we om 6uur konden vertrekken.
Rod hier:-)
Eenmaal op de Stuart Highway werden we direct aangevallen door een grote roofvogel :-O @ Wim hij was heel groot en zwart met bruin.....spanwijdte....ongeveer 2 meter o_o" ......weet jij het??? Ging maar net goed pfff
Tussendoor 2 keer getankt met een bakkie erbij.......benzinestations zijn hier 160 tot 200 km uit elkaar;-) na ruim 4,5 uur waren wij bij Kings Canyon aangekomen. Temperatuur was inmiddels boven de 40 graden :-O.....en wij moesten nog aan een wandeltrack van 6 km door de bergen beginnen 'the Canyon Rim Walk'..... OMG. Het was een mooie maar loodzware opgave waar ongeveer 4 uur voor stond....aanslag op conditie dus!!! Maar wij hadden voldoende water bij ons en hebben deze track in.........2,5 uur gelopen!!!!! Vermoeid maar supertrots keerden we terug naar de auto waar we nog eens 4 uren door moesten rijden om bij Uluru (Ayers Rock) aan te komen....er zat enige tijdsdruk achter om natuurlijk de Sunset bij Uluru mee te maken. ( foto's zijn al op FB gepost) Eerst langs het plaatsje Yulara om in te checken en spullen op de kamer te zetten....en op naar de zonsondergang:-).....dit lag in een National Park en was wel toeristisch;-)
Abby hier:-)
Er nog even bij vertellen dat die wandeling het eerste kwartier klimmen was en niet zo'n beetje ook...HIJG PUF STEUN KREUN.... Het was schitterend, al die afgronden en valleien, bergtoppen geweldig.
Aan het einde kreeg ik last van de warmte, toch niet genoeg gedronken denk ik, maar gelukkig was het einde in zicht. Rod had het wel warm maar had verder nergens last van, een echte bikkel:-)
Ik mijn hoofd onder de kraan gestopt en gaan met die banaan.
Rod was jullie nog vergeten te vertellen dat we bij het inchecken te horen kregen dat we stapelbedden hadden....ieder een voor zich :-O :-P
Hihi, we kwamen op de kamer en ik hoor Rod zeggen 'dit is wel heel lang geleden....' Terug in de tijd schat, he's in the army now.....
Allebei maar het onderste bed genomen......bang dat we eruit zouden vallen:-)
De zonsondergang was inderdaad toeristisch maar wel heel gaaf om mee te maken! We hadden een mooi plekje bemachtigd en hebben mooie foto's kunnen maken.
Terug in het hotel even iets gegeten en naar bed. 2x rond 5en op hakt erin en morgen weer om 5uur op om de zonsopgang te zien.
Schitterend, ook toeristisch maar weer een super plekje bemachtigd. Vandaaruit nog een rondje Uluru gedaan. Veel mensen beklimmen hem, maar hij is heilig voor de Aboriginals en zij zien het als heiligschennis en dus hebben we het niet gedaan.
Daarna zijn we naar de Kata Tjuta gereden, ook erg indrukwekkend en hebben daar nog een wandeling van een uur gemaakt 'the Walpa Gorge'. Het was daar nog heel rustig en we voelden ons alleen op de wereld.
Tijd om terug te gaan naar Alice Springs, ongeveer 4,5uur over gedaan en uitgerekend dat we om precies te zijn1366km hebben gereden in 2 dagen.......gelukkig hadden we unlimited km per dag........
Onderweg zagen we nog een hele grote Eaglehawk(even opgezocht op internet:-))vlak langs de kant van de weg staan, op zijn prooi, ons waakzaam aankijken. Wowwwww gaaf!!!!!! Foto foto, shit waar is die camera. Ok, keren die wagen. Ik moest van Rod achterin gaan zitten zodat ik goed zicht had, maar hij was niet gek. Zodra we terugkwamen ging die er vandoor........ Je kent de foto's wel een net te ver weg wegvliegende vogel.... Jammer joh, maar wat was die mooi!!!!
In Alice Springs relaxed gedaan en wat gegeten en vroeg naar bed. Rod lag al te slapen en ik deed net mijn ogen dicht. Ineens keihard gebonk op de schuifpui.... ik kreeg een hartverzakking.
Rod wakker worden, staat iemand voor de deur!!!! En ik zei meteen niet het gordijn open schuiven! Rod sprong uit bed en greep naar zijn rugzak........... ik 'huh? Wat doe je???' 'Even mijn mes pakken'.....'WTF.... ben je gek geworden of zo???' Rod zei 'Als ik dan toch ten onder ga dan maar strijdend'.... pfff,had ik hem maar laten slapen o_o" kon ik me daar weer druk om maken.....
Mijn eigen Eagle eye stond langs het gordijn kijken, maar er was niets meer te zien, na nog een tijdje gekeken te hebben gingen we maar slapen, nou ja poging tot. Je bent toch van de leg :-O
De volgende dag bij het uitchecken vertelde de receptie dat ze dit vaker deden en dat het goed was dat we binnen waren gebleven. Zo overvallen ze de toeristen dus :-[
Gelukkig is het goed afgelopen en mijn ridder heeft zijn mes weer ver weggestopt:-)
Dit was het weer voor nu. Op naar Adelaide!