Laatste reisverslag San Francisco - Reisverslag uit San Francisco, Verenigde Staten van Abby Schellings - WaarBenJij.nu Laatste reisverslag San Francisco - Reisverslag uit San Francisco, Verenigde Staten van Abby Schellings - WaarBenJij.nu

Laatste reisverslag San Francisco

Door: Rod en Abs

Blijf op de hoogte en volg Abby

22 Oktober 2017 | Verenigde Staten, San Francisco

Rod hier,
Jaaa het is dag van de waarheid....de Camper inleveren. Dat voelt toch als afscheid:-(.....jongens wat was het gezellig en vooral knus met zo'n 25 feet op stap te zijn. Geweldig! Alles bij de hand gewoon een rijdend huis. Toch nog een slordige 2600 mijlen gereden...dat is ongerekend 4160 kilometers :-). Nadat wij de camper over hadden gedragen werd aangegeven dat we nog een transfer tegoed hadden naar San Francisco. Dat is toch een uurtje rijden top toch? Het duurde toch een uur voordat deze shuttle aankwam. Tijdens het wachten zag ik na ongeveer 45 minuten een echtpaar met bergschoenen aan en dacht.....shittttttt.....ik ben mijn bergschoenen in de camper vergeten......camper natuurlijk al naar de werkplaats voor onderhoud.....dus ik door de werkplaats heen om te zoeken welke camper van ons was....staan zo'n 80 voertuigen hahahaha. Ik vroeg aan een monteur hoe of wat, deze verwees mij naar een manager....do you know the number of the vehicle sir ?.....uhhh No......wait I have a picture;-)..okeeeee. Via de portofoon kreeg hij te horen waar de wagen stond en gelukkig had ik mijn bergschoenen uit het laadje kunnen halen;-). Eenmaal aangekomen merkten we gelijk dat San Francisco een megastad was. Zoveel verkeer zoveel mensen en er werd toch een stuk agressiever gereden dan in al die parken hahaha. Eenmaal bij het hotel aangekomen werd aangegeven dat we wel gelijk een kamer konden krijgen maar omdat wij 3 nachten verbleven zou het misschien geen verstandige kamer zijn i.v.m. geluiden op straat. Dus wij in koor aangegeven dat we onze bagage achter lieten om de buurt te verkennen. Het hotel lag in Japanese town dat was een stuk beter dan China town volgens onze taxichauffeur. Al gauw vonden wij een sushi tent met lekkere lunch. Hierna gingen wij terug naar het hotel om een goede kamer te claimen:-).
Abby hier,
Ok dus San Francisco, voor mij eindelijk een keertje zonder "watten hoofd ;). Het enige wat ik na het vliegen red is "Katie O'Briens Irish Pub" en dan ook alleen maar omdat de chickenwings echt fenomenaal zijn en hot, hot, hot!!! Dus mijn opdracht was al vanaf thuis om Rod daarheen te slepen. Dus de eerste avond bergaf (Rod zei meteen terug pakken we een uber, hahaha!) gewandeld naar Market Street door jawel, de wijk Tenderloin (ik noemde de wijk per ongeluk Sirloin en dat werd door Rod overgenomen.....) de armste en "gevaarlijkste" wijk van San Francisco. Om de zoveel meter lag/stond er een zwerver of verslaafde zijn eigen ding te doen. Mompelen, schreeuwen maar keurde ons geen blik waardig. Op een of andere manier voelden wij ons niet onveilig maar het is een vreselijk en onmenselijk gezicht. Zo triest! We realiseerden ons weer eens te meer dat wij echt allebei geboft hebben met waar onze wiegjes hebben gestaan en hoe we zijn opgegroeid. Hoe verder je liep hoe groter het contrast werd, Union Square met Macy's en andere dure zaken. Ok, even afschudden dat gevoel.... bij "O'Briens" werden we hartelijk ontvangen en ondanks dat happy hour bijna voorbij was toch alles op happy hour prijs gekregen...de hele avond. Was super gezellig en niets teveel gezegd over de wings. Ze waren verrukkelijk!!!! ..... Uber terug genomen,volgende dag stond Alcatraz op het lijstje. Volgende ochtend in het hotel een karig ontbijtje genomen en vroeg naar de pier om tickets op te halen. Alcatraz was waanzinnig interessant, vooral omdat ze met de guided tour via headsets op de achtergrond het geschreeuw, de vechtpartijen, opstanden en schoten lieten horen. Heel grimmig, je kreeg er echt een gevoel bij hoe heftig het geweest moest zijn. Na deze toch wel indrukwekkende tour met de hop on hop of naar de Golden Gate Bridge. De toppen lagen in de mist maar hij was goed te zien. We hadden trouwens helemaal geen last van de rook van de branden in het noorden. Het was dan ook echt mistig boven de golden gate bridge. Onze hop on naar Sausalito liet op zich wachten.... achteraf kwamen we er achter dat we bij de verkeerde maatschappij hadden geboekt. Deze kwam 1x per uur langs terwijl de andere maatschappijen om de 20 min :/ .... We zouden lunchen bij de beste hamburger tent in Sausalito ;))) dat werd een vroeg diner hahaha! Half 4.... Heel klein tentje, maar idd de burgers waren Top! Half 5 De laatste bus weer terug en deze meneer was zo lief om ons in de stad af te zetten zodat we niet weer over hoefden te stappen op de andere hop on bus. Terwijl we Starbucks zaten te drinken keken we uit op een van de beruchte trammetjes. Rod zei "wat gaan we nu doen" ik zei "dat" Haha! Lekker gesurfd en aan het trammetje gehangen, Whoehoe!!! Hihi! Volgens mij worden die mensen die het trammetje besturen helemaal gestoord van al die toeristen ;-p ..... daarna terug naar het hotel. Ik hoef niet meer te eten. Nee, ik ook niet.... naar de bar dan maar? Het werd een lange gezellige avond......zoals jullie op de foto op Facebook konden zien......
De volgende dag buiten de deur gaan ontbijten bij "Brenda's French Soul Food" onwijs leuk en vooral lekker tentje.... en drukkkkkkk....... maar het ging heel snel. Je schreef je naam op het bord met hoeveel personen je was en zo ging ze het rijtje af. Daarna weer een dagje hop on hop of maar zoals ik al zei heel snel gingen we over op het gewone openbaar vervoer. Leermomentje voor de volgende keer.... geen hop on hop of meer..... gaat ons te traag, wij rennen graag van hot naar her ;-) wel nog naar Lombard street geweest maar eigenlijk was daar niet veel te zien... een uur gezocht naar een toilet en toen zijn we maar met de bus gewoon naar het hotel gegaan..... koffers inpakken en onze laatste avond bij "Katie O'Briens" doorgebracht. Wat hebben we een gave tijd gehad :-).
Rod hier,
Na een goed ontbijtje hadden wij nog een half uurtje voordat onze taxi naar de airport kwam. Onze chauffeur was een mexicaan die op Diego Maradona leek. Zijn naam was Javier. Hij was erg vrolijk en druk. In de shuttle bus zat een Amerikaanse dame die ook naar de luchthaven ging. De chauffeur had lekkere oude salsa nummers op de radio en sprak met die dame over salsa.....dus ik begon in het Spaans ook met hem te kletsen waarop hij zei.....heey spreek je ook spaans....uhhh jaa dus hij vond het helemaal geweldig en begon bekende nummers in het Spaans te zingen. Hoewel ik niet echt kan zingen deed ik een schepje erbovenop en begon ook oude nummer van Oscar de Leon te zingen. Het werd best een dolle boel in de bus whahahaha. Hij moest nog een stel ophalen in het centrum voordat wij richting snelweg gingen. Daar belandden wij in een straat waar een enorme demonstratie gaande was over het zorgstelsel. Bij het achteruit inparkeren ramde hij een paal en zei ...die dingen staan altijd in de weg pfffff....oke laatste stel aan boord en daar gingen we. Dit was het begin van een dollemansrit whahaha.....de stad was overal druk en ja hoor....wij moesten wachten voordat de demonstranten overgestoken waren. Dit duurde toch echt 20 minuten. Het was inmiddels 10:45 uur en Abby gaf aan dat wij om 11:00 uur op de airport moesten zijn....dat gaan we niet halen.....ja hoor zei de taxichauffeur. Hij begon alle bochten af te snijden en ging van links naar rechts. Eenmaal op de snelweg waar je 65 miles (104km) mocht reed hij 80 miles(128km). Je voelde zijn bus gewoon zweven over de weg whahaha....O.M.G. De dame die voor ons zat kneep in de rugleuning en zei hardop.....No I am so scared....you are going to fast.....onze chauffeur zei heel droog.... No YOU ARE NOT SCARED whahaha. Geloof het of niet maar daar waar een half uur voor stond hebben wij in 16 minuten gedaan hahahaha. Scherp om 11 uur werden wij gedropt.
Abs hier,
De vlucht duurde lang, slapen lukte echt niet....... eenmaal aangekomen snel de koffers ophalen. We hebben een extra tas moeten aanschaffen  hahaha!!! Gewoon een grote sporttas en op de luchthaven hebben we deze helemaal laten sealen met plastic zodat het lastig is om erin te komen....11 dollar.... al wachtend op de koffers zegt Rod er kwam een tas langs die op de onze leek maar zonder plastic.  De volgende ronde toch maar even kijken en iid was de onze. "He, hebben ze het plastic eraf gehaald?" Thuis maar even checken, er zat behalve schoenen niets speciaals in. Thuis bleek dat de airport beveiliging erin had gesnuffeld,  dat is wettelijk bepaald dat dat mag (ze laten een kaartje achter in je tas)..... weg 11 dollar.....Het heeft er hooguit een half uur omheen gezeten hahahaha!!! Wij werden opgehaald door Wim en Isabel. Heerlijk weer een privétaxi naar huis, thanks guys! Nog even een bakkie op Schiphol en dan HOME SWEET HOME!

  • 22 Oktober 2017 - 23:59

    Marion:

    Bedankt voor de gezellige verslagen van jullie mooie reis! :*

  • 23 Oktober 2017 - 10:45

    Ray:

    Ja het was weer een fantastisch avontuur om mee te lezen. Fijn dat jullie weer thuis zijn :)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Abby

Traveling around the world

Actief sinds 14 Aug. 2013
Verslag gelezen: 520
Totaal aantal bezoekers 35979

Voorgaande reizen:

16 Maart 2023 - 01 April 2023

Vietnam

30 September 2022 - 20 Oktober 2022

EAST USA 2022

02 Januari 2020 - 18 Januari 2020

Houston-Galveston-Honduras-Mexico-Texas

09 Juni 2018 - 26 Juni 2018

Hong Kong-Koh Samui-Bangkok

17 September 2017 - 20 Oktober 2017

West Coast USA

26 September 2016 - 15 Oktober 2016

Rondje Azië ......

03 Mei 2015 - 20 Mei 2015

Thailand here we come!!!!

17 September 2013 - 24 Oktober 2013

Down Under

Landen bezocht: